Tο διάβα πάνω απ τα γεφύρια του νησιού.....

Συνεχόμενη η λήψη της αλληλογραφίας σήμερα...

Απ το νησί για το ( άλλο ) νησί.

Για τα γεφύρια, την ιστορία τους, τους άρχοντες, τους πετράδες, τους πρωτομάστορες και την τότε εξουσία.

Την εξουσία που ενέπνεε αλλά κι αντιστέκονταν στην ανεπάρκεια....

Αυτή η έλευση της αλληλογραφίας απ τα νότια των Κυκλάδων με γέμισε γνώσεις και με προβλημάτισε ευχάριστα.

Θέλω να κοινοποιήσω τις γνώσεις αυτές και ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος

Τα παραλειπόμενα των κειμένων  είναι αποκαλυπτικά...

Της ιστορίας και των ανθρώπινων διαδρομών....

Κι αν κανείς υπέκυψε ή υποκύπτει  στη λογική της καθημερινότητας ίσως να μη μπορούσε ή να μη μπορεί να πράξει διαφορετικά.

Ενα είναι σίγουρο πάντως....

Το να διαβαίνεις τα γεφύρια βρίσκεσαι αντάμα με την ιστορία, έστω κι αν αυτό είναι επώδυνο.....

Κι όχι μόνο....

Θα έχω την ευκαιρία να σου εξιστορήσω την ιστοριούλα με τον κυρ-Αντώνη το Βασταρδή που μετέφερε ένα τεράστιο μπαούλο απ το Κόρθι στη Χώρα διαβαίνοντας το γεφύρι στα Διποτάματα.

Επειδή κάθε γεφύρι στο νησί  έχει τη δική του ιστορία...

Τη δική του μοναδική ιστορία.

Αν και χειμώνας και ο καβοντόρος έχει...προβατάκια πρέπει να τον διαβείς σα θες να βρεθείς και πάλι στα μονοπάτια και στα στενά των μοναδικά όμορφων χωριών του νησιού.

Το πέλαγος το φοβάσαι, θα μου πεις....

Ο δικός μου αντίλογος είναι οι στίχοι του Μάνου...

Διάβασέ τους ξανά και ξανά.

Αφιέρωσε λίγα λεπτά να εισέλθεις στο νόημά τους....

Το πέλαγο είναι γλυκό, 

χάδι μαζί και δάκρυ

και με κυλάει αφρίζοντας

στου ορίζοντα την άκρη.

Το πέλαγο είναι παιδί, 

τρέχει και δεν το φτάνω

παιδί και στην αγάπη του, 

που σαν παιδί το χάνω.

Καλό ταξίδι λοιπόν.

Και σα βρεθείς εκεί άσε λεύτερη τη σκέψη.

Μη φοβηθείς.

Το διάβα σου πάνω απ τα γεφύρια θα φορτίσει  τις μπαταρίες της ψυχής σου!!!!