Το τραγούδι τέλειωσε
μα η λύπη μένει
σαν ναυαγισμένη
στη θολή ματιά.....
μα η λύπη μένει
σαν ναυαγισμένη
στη θολή ματιά.....
Στη μνήμη της αδελφής μου Χριστίνας-Αλεξάνδρας Σπυροπούλου που σαν σήμερα πριν 29 χρόνια άφησε την ανθισμένη νιότη της να πετάξει προς τις γειτονιές των αγγέλων, αφήνοντας όλους μας μ΄ ένα αναπάντητο γιατί, αυτό το γιατί που μέχρι σήμερα κάνει το δάκρυ να τρέχει δίχως να στερεύει.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου