Σήμερα που οι σημαίες μεσίστιες υποκλίνονται στο χαμό του Ικάρου μας, σήμερα που οι σκέψεις μας είναι υγρές απ τα δάκρυα για τον αδικοχαμένο Σμηναγό μας, σήμερα που ένα αναπάντητο γιατί ψελλίζουν τα χείλη για το χαμό του μου έρχονται στο νου τα όσα διάβασα στο μνημείο που κατασκευάστηκε προς τιμήν ενός άλλου αδικοχαμένου Ικάρου μας, του Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη , στα Πηγάδια της Καρπάθου. Καθηλώθηκε η ματιά μου στη γραφή που δυστυχώς έχει διαχρονική ισχύ..... Κι αν δε με πίεζε ο χρόνος για την αναχώρησή μου από το αεροδρόμιο του νησιού θα έμενα κι άλλο εκεί..... Για να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω.........
" Κι εσύ Αιγαίο ήρεμο και γαλήνιο
κι εσύ Αιγαίο άγριο και θυμωμένο
γίνε σπονδή γι΄ αυτούς που έρχονται
και γι΄ αυτούς που χάθηκαν
γίνε ένα ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΔΑΚΡΥ!!!! "
Εκπληκτικό το κείμενο σε ευχαριστούμε φίλτατε Δ.Σ που μας το μετέφερες
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ.Λ