Άκου......

Άκου λοιπόν αν βρεις λίγο καιρό ελεύθερο....

Σου έχω ξαναπεί ότι ένα εφόδιο ζωής και μάλιστα μεγάλο είναι το να μπορείς να διαχειρίζεσαι τις κάθε είδους κρίσεις της.....

Στο έχω πει πολλές φορές αυτό και θα το επαναλαμβάνω......

Μπορεί να με βαρεθείς αλλά  θα επιμένω......

Στο λέω αυτό συσχετίζοντας το χτεσινό κείμενό σου, ένα κείμενο απέναντι στην ευτέλεια......

Θέλω να σου πω ότι θαύμασα την αρτιότητα του απαντητικού σου λόγου.

Σ ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μεταλάβω της σκέψης σου.

Σ΄ευχαριστώ γιατί μέσα απ το λόγο σου είδα μια μικρή δικαίωση ενός δικού μου αγώνα.

Ενός αγώνα που ξεκινάει από το 1979 και μέχρι περνάει μέχρι σήμερα

 μέσα απ τις σχολικές αίθουσες.

Τώρα καθώς ετοιμάζομαι να παροπλίσω όχι το πνεύμα, αυτό αν θέλει  Ο 

Μεγαλοδύναμος θέλω να συνεχίσω να το σμιλεύω, αλλά την εργασιακή 

μου κατάσταση, είναι εύλογο να εναποθέτω στο σεντούκι των εμπειριών

 της ζωής μου  τις πάμπολλες στιγμές της στην εκπαίδευση. 

Είναι δικαίωμά  μου αυτό και αποτιμώντας το οδοιπορικό μου βλέπω τα

 "πλούτη" που αποκόμισα.......

Άκου,  τα πλούτη μου αυτά δεν κατατίθεται σε καμιά τράπεζα αν και είναι τοκοφόρα.....

Θέλω να στα κληρονομήσω δίχως συμβολαιογραφική πράξη.

Θέλω να στα κληρονομήσω μέσω της συνείδησης της ευθύνης, αυτής για

 την οποία υποκλίνομαι στη μνήμη των γονιών μου και των δασκάλων

 μου.

Άκου λοιπόν.....

Διάβασα με προσοχή τις χτεσινές σου σκέψεις-αντίδοτο στην ευτέλεια.

Θέλω να σε ευχαριστήσω από καρδιάς.

Από την οποία τα αισθήματά μου για σένα είναι συνεχή, πλούσια και σε αύξουσα πορεία.

Κι αυτό το τελευταίο είναι δικαίωμά μου......

Δέξου όμως καθώς  καμαρώνω τη διαμόρφωση της δικής σου προσωπικότητας, τούτη τη σκέψη μου.

Δεν είναι απαραίτητο να σταθείς  με ειλικρίνεια  και με αφοπλιστικό λόγο απέναντι στη μικρότητα.

Μη ξοδεύεις το πολύτιμο χρόνο σου για εκεί που θα πέσει το κενό.......

Να το θυμάσαι αυτό.

Θα τελειώσω τις σκέψεις μου με το να σου θυμίσω το χωρίο απ το κατά Ματθαίον....

Θυμήσου.........

" Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν, μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοίς ποσίν αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς." (Ματθ. ζ' 6)

Άκου και σκέψου.

Άκου, θα διαβάσω κι απόψε τις σκέψεις σου. Είναι για μένα γλυκόλαλο

τραγούδι που δονεί τη ψυχή μου και σ΄ευχαριστώ για τη δυνατότητα 

ακρόασης......

Καλό βράδυ να έχεις και με γαλήνη ψυχής.