Μοναδικές οι στιγμές οι χτεσινές.
Άρχισαν με την ανάγνωση του εξαιρετικού βιβλίου "¨Ερωτας και Μαθηματικά" του Ρώσου Μαθηματικού Edward Frenkel σε μετάφραση Τεύκρου Μιχαηλίδη, στο σαλόνι του....ΒΑΠΟΡΑ, στη διάρκεια του πλου για το νησί. Οι λίγοι ταξιδιώτες και η ησυχία που επικρατούσε μου άφησαν την ευκαιρία να προβληματιστώ, να ταξιδέψω στη διάρκεια του ταξιδιού..... και να μεταλάβω ενός μοναδικού πνεύματος....... που περιλάμβανε εκτός των άλλων και την οικουμενικότητα της επιστήμης των αριθμών......
Λίγο μετά την άφιξη στο νησί είχα την ευκαιρία να αφήσω τη ματιά να χαθεί στην ομορφιά του Αιγαίου και της Αντριώτικης ακτογραμμής.....Στη διάρκεια της διαδρομής από τη λιμάνι μέχρι την Άνδρο των δύο θαλασσών...... ένιωθα την αξία της γαλήνης, της γλυκιάς αναμονής, της συνάντησης, της εκπλήρωσης κάποιων θέλω κι όχι μόνο.....
Σα βρέθηκα πάνω απ την άφωνη πολιτεία της αρχαίας πρωτεύουσας άφησα τη ματιά να εστιάσει απέναντι, στο αβύθιστο ναυάγιο ονείρων...... Αναρωτήθηκα για το απειροσύνολο των ιστορικών σελίδων που έχουν γραφεί γι αυτό..... "Περίμενε..." μου ψιθύρισα. "Μια μέρα ίσως πας κι εσύ για να αφήσεις ένα κλαδί ελιάς εκεί......".
Όταν έφτασα στην αρχοντική πολιτεία , ένα γνώριμο τόπο για μένα, ήμουν ακόμη σε ένταση απ το πέρασμα απ το μικρό γεφυράκι του παρελθόντος........ που οι αγαπημένες μου, εκείνες που δε ζουν πια, λες κι ήξεραν για το γρήγορα φευγιό τους μου άφησαν μια φωτογραφία να μου θυμίζει...... τόσα και τόσα..... Όμως οι στιγμές διαδέχονταν η μια την άλλη.....Το παλιό ιταλικό διοικητήριο ήταν εκεί....... και η μεταφορά της σκέψης στα μεταπολεμικά χρόνια εξαιτίας του με ηρέμησε κάπως...... Η εξώπορτα του, απέναντι από αυτό, αρχοντικού που σήμερα στεγάζει έναν απέραντο πλούτο της τοπικής ιστορίας , που εκείνη η μεγάλη μορφή του Δημήτριου Πολέμη ανέδειξε, ήταν ανοιχτή και ένας τροφαντός........ γάτης λιάζονταν στην είσοδο........
Εισήλθα στο αναγνωστήριο και ένιωθα ότι ο χρόνος που είχα στη διάθεσή μου ήταν μικρός για να προσλάβω και να καταγράψω το πνεύμα και τις ιστορικές διαδρομές στο νησί. Έβγαλα από το σακίδιό μου όσα θα με βοηθούσαν στη καταγραφή και ξέχασα τότε τη μέτρηση του χρόνου..... Μπροστά μου είχα ένα πνευματικό θησαυρό με κιτρινισμένες σελίδες......... Δεν ήξερα τι να πρωτοκαταγράψω...... Για άλλα είχα πάει στο νησί κι άλλα έβρισκα μπροστά μου.......Άπειρα στοιχεία ιστορίας και ομορφιάς μιας έρευνας που κάνω.
Σκέφτηκα ότι έπρεπε να βιαστώ.....
Έπρεπε να πάω κι αλλού.....
Έπρεπε να προσλάβω κι άλλη ομορφιά, κάθε είδους ομορφιά.
Όπως συμβαίνει κάθε φορά που βρίσκομαι στο νησί.
