Έβρεχε πολύ εκείνη τη μέρα των Χριστουγέννων.
Στη πλατεία των Εξαρχείων επικρατούσε ησυχία.
Το φαρμακείο του Οικονομίδη εφημέρευε. Όχι ο Γούναρης δεν ήταν εκεί.... Μπορεί να είχε πεταχτεί στο νησί!!!!
Το ΦΛΟΡΑΛ ανοιχτό όπως ήταν και τέτοιες μέρες.
Τα ταξί στη γωνία Σπ. Τρικούπη και Στουρνάρα με σηκωμένες τις
σημαίες..... άραζαν στη πιάτσα της πλατείας.
Είχα μια αγωνία αν θα βρούμε ταξί το απόγευμα......
Οι βαλίτσες ήταν έτοιμες απ την παραμονή.
Με διακατείχε μια μικρή αγωνία για το άγνωστο που με περίμενε.....
Διέκρινα μια παρόμοια στην όψη της μάνας....
Κι ας με καθησύχαζε.....
Οι ώρες κύλησαν γρήγορα.....
Διέκρινα μια αγωνία στο πρόσωπο της κυρίας Χρυσής, της βαβάς μου.....
-Θα μου γράφεις συχνά παλλικάρι μου, με είχε ρωτήσει;;;;
-Θα μου λείπεις πολύ γιαγιά, της είχα απάντησει.....
Κι όντως έτσι θα συνέβαινε......
Οι ώρες κύλησαν γρήγορα, με τον αέρα, τη βροχή και το κρύο να χαρακτηρίζουν το καιρό της μέρας...
Είχα το νου μου στο βραδινό ταξίδι......
Για πρώτη φορά θα ταξίδευα βράδυ στο Αιγαίο και μάλιστα νύχτα........
Σαν φτάσαμε με τη μάνα στο Πειραιά η εικόνα του φωταγωγημένου πλοίου με εντυπωσίασε......
Φάνταζε πολύ μεγάλο μπροστά σ΄ εκείνα τα μικρά με τα οποία ταξίδευα για το νησί......
Δεν αργήσαμε να τακτοποιηθούμε στη καμπίνα με τη μάνα.
Στο πρόσωπό της έβλεπα διάχυτες την αγωνία για το άγνωστο αύριο και τη χαρά του ερχομού
νέων ημερών που κατά τεκμήριο θα ήταν όμορφες!!!!
Που να ήξερε για το....Κιλελέρ που θα ερχόταν είκοσι χρόνια μετά........
Εκείνη τη νύχτα συνειδητοποίησα τους κινδύνους που χαρακτηρίζουν το επάγγελμα του ναυτικού....
Σα βγήκαμε έξω απ το Σαρωνικό εκείνο το γέρικο ποστάλι έδινε μάχη με
το υγρό στοιχείο για να μας ταξιδέψει προς το Μεσογειακό Νότο.
Στα λόγια της μάνας διέκρινα την αγωνία της να καταλαγιάσει το φόβο
μου αλλά και να πιστέψει η ίδια όσα έλεγε.........
Ήταν Χριστούγεννα.......η γέννηση του Χριστού ήταν ελπίδα
διαχρονικά.......
Η νύχτα κύλησε αργά και η θαλασσοταραχή μεγάλωνε με το πέρασμα της
ώρας.....
Ανησυχούσα.......
Στο δωμάτιό μας οι καρέκλες έκαναν ανεξέλεγκτες διαδρομές......
Ήταν σίγουρα 8άρι........
Κάποια στιγμή πρέπει να κοιμήθηκα...... Ούτε κατάλαβα το πότε.......
Κι όταν ξύπνησα, ήταν ηλιόλουστη η δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων.....
Η θάλασσα "λάδι"....... μετά τη βραδινή αντάρα.
Στα δεξιά μας βλέπαμε το ανατολικό ακρωτήρι της Μεγαλονήσου......
Είμαστε στη σωστή πορεία προς την Αλεξάνδρεια.....
Αναρωτιόμουν τι θα προλάβαινα να δω στις 8 ώρες που θα βγαίναμε για
περπάτημα στη πόλη του "αιρετικού....." στοχαστή της..........
Κι όταν την άλλη μέρα το πρωί το ποστάλι μας έμπαινε στο μεγάλο παλιό
λιμάνι της πόλης έμεινα έκπληκτος από εκείνα που έβλεπα......
Μα δεν ήταν έκπληξη για μένα να βρεθούμε με τη μάνα εκεί, στη πόλη ο
Ελληνισμός και με βάση τα όσα μάθαινα αργότερα μεγαλουργούσε;;;;
Βρισκόμουν σ΄ ένα νέο κόσμο που ηταν εντελώς πρωτόγνωρος για μένα.
Το σπίτι του ποιητή ήταν εκεί, εκεί που μας είχαν πει......
Κι όχι μόνο αυτό αλλά και άλλα γνωρίσματα του Ελληνισμού που
μεγαλουργούσε στη πόλη του Μεγαλέξαντρου.....
Η μια έκπληξη διαδεχόταν την άλλη......Η κάθε εικόνα φάνταζε πιο όμορφη
απ τη προηγούμενη στα μάτια μου.......
Ωστόσο στη σκέψη μου πλήθαιναν τα ερωτήματα για το προορισμό μας......
Είχα ακούσει τόσα και τόσα για το προορισμό μας.
Θα βλέπαμε το πατέρα εκεί. Κι αυτό το περίμενα όσο τίποτα.....
Η φαντασία μου ακολουθούσε μια γνησίως αύξουσα πορεία.......
Ενεργούσε με όσα ήθελε ο νους.......
Κι εγώ περίμενα, όσα η ψυχή μου ανυπόμονα ήθελε να δει......
Εκείνη η περίοδος των Χριστουγέννων ήταν απ τις καλύτερες της ζωής μου.....
Εχει παραμείνει αξέχαστη.
Μα παρ΄ όλα αυτά προσδοκώ να έρθουν και καλύτερα Χριστούγεννα.......
Και το εύχομαι για όλο το κόσμο!!!!
Υ.Γ. Σταμάτησα λίγο απότομα τη ταξιδιάρικη διήγηση.........Θέλω κάποια στιγμή να τη συνεχίσω.
Καλημέρα, καλά Χριστούγεννα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου