Aποψη του αεροδρομίου και του διαδρόμου του από πλησίον ύψωμα.
Μια φωτό που μου άρεσε.
Ο χώρος στάθμευσης του αεροδρομίου.
Καθετότητα... από ψηλά.
Η ίδια καθετότητα κι ενώ είχε νυχτώσει περισσότερο.
Όμοια...
Το πνευματικό κέντρο στα Κουρκουμελάτα, ένα πανέμορφο κτίριο.
Ο καθηγητής Δημήτριος Χριστοδούλου στις “Ανιχνεύσεις” from Αντίφωνο on Vimeo.
Snacks...
Φρούτα στο καλαμάκι...
Έναυσμα για ταξίδι ονείρων
Η κιθάρα αυτή μας ταξίδεψε...
Η πινακίδα στην είσοδο.
Εκεί, εκεί χρωματίσαμε σκέψεις...
Η 1 σελίδα του φυλλαδίου του Μουσείου.
Η 2η σελίδα του φυλλαδίου του Μουσείου.
Η 3η σελίδα του φυλλαδίου του Μουσείου.
Η 4η σελίδα του φυλλαδίου του Μουσείου.
Η 5η σελίδα του φυλλαδίου του Μουσείου.
Η 6η σελίδα του φυλλαδίου του Μουσείου.
Πινακίδες πριν την είσοδο του χωριού.
Απάναντι από την είσοδο του Μουσείου.
Η πινακίδα του Μουσείου
Οι ώρες λειτουργίας
Χάρτης σε προθήκη.
Διάφορα εκθέματα.
Κάβουρας.
Από τον κόσμο της θάλασσας.
Διάφορες πέτρες της Κεφαλονίτικης γης.
Αετός στον Αίνο.
Διάφορα είδη πεταλούδων.
Διάφορες φωτό.
Από τον κόσμο της θάλασσας.
Σκελετό από καρέτα-καρέτα που εκβράστηκε στο νησί.
Διάφορα κοχύλια.
Όστρακα.
Κεφάλι φάλαινας που εκβράστηκε στο νησί.5-8-2010 Στην εκπομπή "Πρωινό Mega" from Anna Diamantopoulou on Vimeo.
Ενας μικρός όρμος δίπλα από την παραλία της Αντίσαμου.
Το άνοιγμα του κόλπου της Αντίσαμου.
Μέρος της παραλίας.
Άλλη όψη
Κι άλλη μια όψη.Δελτίο Τύπου
05/08/2010
Σημεία συνέντευξης της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Άννας Διαμαντοπούλου, από την εκπομπή ΠΡΩΙΝΟ MEGA
Σχετικά με τα κενά στα σχολεία και τις αποσπάσεις:
«Στόχος μας είναι να ξεκινήσουν τα σχολειά με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς στην τάξη»
Όταν αναλάβαμε ως κυβέρνηση, επί 25 μέρες δε μπορούσε κανείς να μου δώσει τον πραγματικό αριθμό των κενών. Τα κενά στα σχολεία ήταν από 5-7.000, ενώ είχαν ξεκινήσει τα σχολειά εδώ και 2 μήνες και ενώ έχουμε 180.000 εκπαιδευτικούς.
Στην Παιδεία έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να κάνουμε αλλαγές.
Εάν δεν αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούν τα σχολεία, εάν δεν έχουμε έναν εξορθολογισμό, απλά λέμε λόγια που δεν γίνονται πράξεις.
Από το Νοέμβριο και κάθε Τρίτη λειτουργεί συντονιστικό όργανο, με στόχο το Σεπτέμβρη. Τώρα που μιλάμε ολοκληρώθηκε η μετακίνηση πάνω από 4.500 χιλιάδων εκπαιδευτικών από τα γραφεία στα σχολεία. Το να γυρίσει ένας τόσο μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν είναι καθόλου εύκολο και δεν είναι και ανθρώπινο, καθώς καθένας ρύθμισε τη ζωή του ανάλογα με το πώς βόλευε και πώς μπορούσε εκείνο το διάστημα.
Εδώ πρέπει να πω, ότι είχα και τη σύμφωνη γνώμη και των συνδικάτων, οι οποίοι επανειλημμένα είπαν ότι πρέπει να τελειώσει το θέμα των αποσπάσεων και οι εκπαιδευτικοί να είναι στις θέσεις τους.
Οι αποσπάσεις αυτές έγιναν γιατί, για πάρα πολλά χρόνια το πολιτικό σύστημα και η διοίκηση δεν προσλάμβανε διοικητικό προσωπικό και έβαζε εκπαιδευτικούς σε θέσεις γραφείων.
Φέτος στο Υπουργείο Παιδείας θα έχουμε 400 λιγότερους εκπαιδευτικούς από ότι πέρυσι. Από τους 1.100, οι 650 θα φύγουν και το Υπουργείο θα κληθεί να λειτουργήσει με 400 λιγότερους. Θα μπορέσει; θα μπορέσει. Οργανώνουμε διαφορετικά τις υπηρεσίες για να πάνε οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Έχουμε έμπειρους εκπαιδευτικούς.
Τέλος Αυγούστου θα έχουμε τον αριθμό των συνταξιοδοτήσεων που αλλάζει πολλά δεδομένα και στόχος μας είναι να ξεκινήσουν τα σχολειά, με τους μόνιμους εκπαιδευτικούς στην τάξη - όσο γίνεται καλύτερα - και θεωρώ ότι η όλη προεργασία που έγινε θα έχει θετικά αποτελέσματα.
Σχετικά με αυτοαξιολόγηση:
Φέτος πάμε στο θεσμό της αυτοαξιολόγησης. Έχουν δηλώσει συμμετοχή 600 σχολεία εθελοντικά -γιατί την πρώτη χρονιά θα πάμε πιλοτικά. Θεωρώ ότι είναι ένα μήνυμα που δίνουν οι εκπαιδευτικοί, ότι και οι ίδιοι θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα στα σχολεία.
Επειδή λέγονται πολλά για το ότι δεν υπάρχουν υποδομές στα δημόσια σχολειά, οι δάσκαλοι είναι λίγοι, έχουμε κενά, πρέπει να ξεκινάμε από τα βασικά, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να γίνονται και όλα τα άλλα.
Σχετικά με τις αλλαγές στα σχολεία:
«Λιγότερη ύλη σε όλες τις βαθμίδες ώστε να μπορεί το παιδί να αφήνει την τσάντα στο σχολείο και να κάνει με το δάσκαλο, αυτά που έκανε στο σπίτι ή στο φροντιστήριο»
Το Σεπτέμβριο θα ανακοινώσουμε το «Ψηφιακό Σχολείο». Στόχος είναι φέτος να αλλάξει το κλίμα. Οι γονείς θέλουν να δουν κάτι να αλλάζει στο σχολείο, το παιδί να μπαίνει στην νέα εποχή. Σε όλες τις χώρες το «νέο» είναι το ψηφιακό σχολείο, είναι το ψηφιακό περιεχόμενο, ο νέος τρόπος διδασκαλίας, ο διαδραστικός πίνακας,.
Υπάρχει ο αντίλογος που λέει ότι τα σχολεία μας είναι χάλια, είναι χάλια τα οικήματα. Δεν θα περιμένουμε να κάνουμε τη σχολική στέγη τέλεια στην Ελλάδα και μετά να φέρουμε το ψηφιακό σχολείο.
Ξεκινώντας το σχολείο, πρέπει να υπάρχουν τα βιβλία, να υπάρχει ο δάσκαλος και να έχει εξασφαλιστεί το θέμα της μεταφοράς των μαθητών, ιδίως στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας. Και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό, τα παιδιά μας θα μπουν σε μια κοινωνία πολύ ανταγωνιστική, με νέα δεδομένα.
Από φέτος 800 σχολειά ξεκινάνε με νέο πρόγραμμα και νέες δράσεις, με νέες δραστηριότητες, με περισσότερες ώρες στο σχολείο.
Σχετικά με τα ολοήμερα, η λογική είναι να κάνουν μια σειρά μαθημάτων μέχρι τις 2.30 που θα περιλαμβάνει και δραστηριότητες, γιατί ένα μικρό παιδάκι μέχρι τις 2.30 δε μπορεί να κάνει μόνο μάθημα. Να είναι ένας συνδυασμός, παιχνίδι, διάβασμα βιβλίου.
Λιγότερη ύλη σε όλες τις βαθμίδες ώστε να μπορεί το παιδί αφήνει την τσάντα στο σχολείο και να κάνει με το δάσκαλο, αυτά που έκανε στο σπίτι ή στο φροντιστήριο.
Πάμε στην αλλαγή του λυκείου με 4 μαθήματα, με εργασίες, όχι απλά με εξετάσεις, με συνολικές δραστηριότητες των παιδιών, με μαθήματα επιλογής. Αυτό συνδέεται με την αλλαγή στα Πανεπιστήμια. Το παιδί θα μπαίνει σε σχολή και όχι σε τμήμα και θα μπορεί να κινηθεί και να κάνει και άλλες επιλογές. Το πώς πάει από το λύκειο στο Πανεπιστήμιο, θα συνδέεται με το συνολικό του βαθμό, όχι μόνο από μια εξέταση. Το Πανεπιστήμιο θα ορίζει ποια μαθήματα θέλει η συγκεκριμένη σχολή και τι συντελεστή βάζει σε κάθε μάθημα.
Η αλλαγή θα αφορά τα παιδιά που θα πάνε του χρόνου Α’ λυκείου. Στόχος είναι η αλλαγή να γίνει ομαλά την επόμενη χρονιά.
Σχετικά με τις απουσίες στο Λύκειο:
Είναι ντροπή για τη χώρα στο τέλος της χρονιάς το παιδί - επειδή έχει δικαίωμα 150 απουσιών, το οποίο θα αλλάξουμε από φέτος- να προσκομίζει ψεύτικες βεβαιώσεις. Να πηγαίνει ο γονιός το πλαστό πιστοποιητικό που έχει δώσει ο γιατρός και να το δέχεται ο δάσκαλος. Δηλαδή στα 18 του να ξέρει ένα παιδί ότι μπορεί να πάρει πλαστά χαρτιά από το δημόσιο σύστημα υγείας. Είναι αδιανόητο. Θα κατέβει πολύ το όριο των απουσιών και θα υπάρχει και τεκμηρίωση σοβαρή.
Σχετικά με τις προσλήψεις και τις αναπληρώσεις:
Για τους αναπληρωτές και τους προσωρινούς αναπληρωτές να σας πω αρχικά για τις προσλήψεις. Ο αριθμός των εκπαιδευτικών που θα πάρουμε σε κάθε ειδικότητα εξαρτάται από τις ανάγκες . Γιατί πρέπει να επισημάνω ότι πέρυσι υπήρχε νομός της χώρας που είχε πάρει 77 υπεραρίθμους γυμναστές, υπήρχε νησί όπου είχε 6 υπεράριθμους γαλλικής φιλολογίας.
Τι έγινε με τον καινούργιο νόμο και ισχύει από εφέτος. Ο ωρομίσθιος είχε μειωμένα δικαιώματα, δεν είχε τα ίδια δικαιώματα με τους αναπληρωτές. Φέτος θα έχει κανονικά όλα τα δικαιώματα, γιατί πραγματικά ήταν πάρα πολύ άδικο να υπάρχουν εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων.
Σχετικά με την ανακοίνωση των βάσεων :
Θυμάστε ότι είχαμε την απεργία των βαθμολογητών για αυτό είχαμε καθυστέρηση. Στις 26 με 27 Αυγούστου θα έχουμε τα αποτελέσματα.
Η αφίσα για το πανηγύρι
Ανεβαίνοντας για τα Δαυγάτα η πινακίδα μας πληροφορεί για τη θέση της μικρής εκκλησίας του Σωτήρος.
Το εκκλησάκι του Σωτήρος που γιορτάζει αύριο.
Η στήλη με τα ονόματα κατοίκων των Δαυγάτων που έπεσαν σε αγώνες του Έθνους μας.
Ο κεντρικός δρόμος του χωριού. Στο βάθος τα Διλινάτα.
Η πινακίδα στην είσοδο του Μουσείου της Φυσικής Ιστορίας.
Το παλιό κοινοτικό κατάστημα Δαυγάτων«Υπαγε πρώτον…»
Κύριε διευθυντά
Ολοι έχουμε πρόχειρες γνώμες και συμβουλές για την έξοδο από την κρίση που μαστίζει τον τόπο μας. Ο κυριότερος μοχλός για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι η αλλαγή των σχετικών νόμων. Κοινωνία και Πολιτεία έχουν συμπέσει στη διαπίστωση της ανάγκης αυτής και όλες οι προσπάθειες επικεντρώνονται προς αυτή την κατεύθυνση. Αρκεί, όμως, μόνο η αλλαγή των νόμων; Δυστυχώς, όχι. Γιατί, Πολιτεία δεν είναι μόνο οι νόμοι, αλλά και οι άνθρωποι. Και αν δεν αλλάξουμε και εμείς οι άνθρωποι, μην περιμένουμε πολλά από την αλλαγή των νόμων. Και για να είμαστε ειλικρινείς, η δική μας αλλαγή πρέπει να γίνει «πρώτον».
Και πρώτα πρώτα πρέπει να αρχίσουμε από τον επαναπροσδιορισμό των αξιών πάνω στις οποίες θεμελιώνουμε τη ζωή μας:
Αξίες μας είναι το αδιαπραγμάτευτο των διεκδικήσεών μας ή η διάθεση προσφοράς (γιατί όχι και θυσίας) για το κοινό καλό;
Αξίες μας είναι να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας ή να νοιαζόμαστε λίγο και για τον συνάνθρωπο;
Αξίες μας είναι η πεποίθησή μας (έστω και ορθολογικά τεκμηριωμένη) ότι ο «άλλος» η «ετερότητα» για την οποία πολύς γίνεται λόγος– είναι ένας πολτός λιπώδους μυελού, το αποτέλεσμα κάποιας τυχαίας και μοιραίας (γι’ αυτό και τραγικής) εξελικτικής διαδικασίας ή ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο «πρόσωπο» που αξίζει της «αιώνιας» φιλίας μας;
Οι αξίες αυτές δεν είναι θεωρητικολογίες και αμπελοφιλοσοφικές κατασκευές. Είναι άτόφιες, ζωντανές πραγματικότητες που συνέχουν και στηρίζουν ακόμη τα θεμέλια της κοινωνίας μας, που κάνουν:
Τον δάσκαλο του χωριού να μην περιμένει πρώτα αυξήσεις ή προσλήψεις για να αφιερωθεί με όλη του την ψυχή στη σωστή μόρφωση των παιδιών, που η κοινωνία τού εμπιστεύθηκε. Τον γιατρό του ΕΣΥ να μην περιμένει πρώτα τη δίκαιη, αλλά «εμφακελωμένη» αμοιβή του για να σκύψει με συμπόνοια αλλά και επάρκεια στον πόνο του συνανθρώπου του.
Τον δικαστικό να μη βάζει τη νομικώς κατοχυρωμένη «υπεροχή» του πάνω από την ανάγκη του πολίτη για μια δικαστική πράξη που την έχει άμεση ανάγκη και όχι «προγραμματισμένη» για μετά μήνες και χρόνια.
Τον πανεπιστημιακό να νοιάζεται για τον φοιτητή του περισσότερο από ό,τι νοιάζεται για την καριέρα του. Τον εργάτη να σκέπτεται πρώτα τον ταλαίπωρο συνάνθρωπό του που δεν θα μπορεί να πάει στο νοσοκομείο γιατί του φράζει το δρόμο η πορεία της διαδηλώσεώς του. Σ’ αυτή τη ζωή υπάρχουν «πρώτα» και «ύστερα». Ας τιμήσουμε τα «πρώτα» και ας διεκδικήσουμε τα «ύστερα».
Ανδρεας Κ. Ντεληθεος - Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Η γνώμη σας ποια είναι. Εμένα πάντως η επιστολή μου άρεσε πολύ...
