...΄Ενα άγαλμα σε φυσικό μέγεθος...Στο πρόσωπο και στο παραμικρό κομμάτι του κορμιού ήταν χαραγμένος ο πόνος ενός δύσκολου ξυπνήματος και συνάμα μια λαχτάρα γι΄αυτό τον πόνο...Λες και στις φλέβες του ανθρώπου τούτου ανέβαινε σφρίγος από τα έγκατα της γης...Εκείνη η χειρονομία που μεγάλωσε και σιγά-σιγά έφτασε τόσο μέγεθος και δύναμη...ξύπνησε στο σκοτάδι των πρώτων χρόνων και....μοιάζει να διασχίζει τις χιλιετηρίδες για να φτάσει πέρα, μακριά, στους μελλούμενους αιώνες...
(ερμηνεία του έργου του Αυγούστου Ροντεν, η χάλκινη εποχή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου