Η φωτό δεν είναι δική μου. Κοσμεί το blog για τις Στενιές. Μου άρεσε πολύ και σκέφτηκα να τη βάλω κι εγώ εδώ για να τη δείτε. Αχ και να ήμουν εκεί. Να ανέβαινα ως τους Κατακαλαίους κι από εκεί να ατένιζα τη Χώρα μα και τη ίδια τη ζωή με μια άλλη οπτική γωνία...Μα που θα παει. Θα έρθω εκεί... Στου Μποζάκη, στα Σκαλαριά, στ΄Αποίκια, στον ΄Ορμο, στο Μπατσί, στον Αγιο Πέτρο, Στο Σιδόντα, στο πανηγύρι στο Βαρίδι κι αλλού. Α! φέτος θα του δώσω να καταλάβει του Αντριώτικου μπάλλου. ΄Εμαθα καλά τις φιγούρες του!!!
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου