Μια από τις μεγαλύτερες "επεξεργασίες θλίψης" είναι να σκαλίζουμε συνεχώς τα κακά που μας έχουν κάνει ή τα καλά που δεν μας έχουν κάνει οι γύρω μας. Είναι απ΄τις πιο δημοφιλείς σκέψεις, όταν καθόμαστε μόνοι, και η οργή που σιγά σιγά ανάβουν, το σαράκι του ναρκισσιστικού παράπονου, η αρνητική ένταση και, στο τέλος, η κατάπτωση δεν έχουν τελειωμό.
Συνειδητοποιείτε τα λόγια. Τα διάβασα σε κάποιο blog. Αντε ν΄ ανοίξουμε πανιά λοιπόν... Kαι να ταξιδέψουμε...
κύριε Σπυρόπουλε, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας στο ιστολογιο της δράσης για την αναδάσωση, η παρουσία σας μας τιμά. ίσως θα μπορούσαμε να διοργανώσουμε κάποια δράση στην οποία θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και μαθητές του σχολείου. Για να αποφύγουμε το ναρκισσιστικό παράπονο για τα κακά που μας βρίσκουν, όπως λέτε και σεις, νομίζω πως το μόνο αντίδοτο είναι οι πράξεις
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι προέκυψε και αυτή η πρωτοβουλία.
πάλι ευχαριστώ,
Μάνια Μαράτου