Αφού κλείστε την μουσική του blog ( πάνω δεξιά του ) ακούστε τούτο το πολύ μελωδικό τραγούδι που ερμηνεύει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Αφιερωμένο στους φίλους και τις φίλες που στις νύχτες του φετεινού καλοκαιριού μετρούσαμε διάττοντες ενώ η σκέψη μας ονειρευόταν... Αφιερωμένο στον Αντρέα, στο Γιάννη, στο Λάζο, στην Εύη, στον Γιάννη απ΄ το Βαρίδι της Ανδρου, στη Νίκη, στην Ανθή, στο Χρήστο, στη Ρούλα και στο Μίλτο της, στο Γιώργο και στους άλλους και άλλες φίλες που ξεχνώ τούτη την ώρα...
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου