Για τον φίλο Πρόεδρο του Δημ. Συμβουλίου Μαραθώνα

Αγαπητέ κ. Πρόεδρε

Αγαπητέ φίλε Αλέκο.

Επειδή σε ξέρω χρόνια μέσω του αδελφού σου, ενός συναδέλφου μου που αποτελεί κόσμημα της εκπαίδευσης, θέλω δημόσια να πω τη γνώμη μου για σένα. Κι αφορμή για αυτή την έκφραση είναι μια ανάρτηση σ΄ ένα ιστολόγιο, που πιστεύω πως σε αδικεί. Θέλω να τονίσω σε όλους όσους-ες διαβάζουν το ιστολόγιό μου πως η γνώμη μου δεν αποτελεί στήριγμα και υποστήριξη προεκλογική. Αποτελεί "φωνή" που διαμαρτύρεται επειδή διάβασε κρίσεις ή και σχόλια ασύμβατες-α με το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του συμπολίτη μου Προέδρου του Δημ. Συμβουλίου Μαραθώνα.
Αν και τα προηγούμενα χρόνια δεν είχα αναμιχθεί ενεργά με παντός είδους αρχαιρεσίες εν τούτοις ήμουν ενεργός πολίτης του τόπου που κατοικώ και εργάζομαι. Διάβαζα, ενημερωνόμουν, έκρινα, ρωτούσα, προβληματιζόμουν για όλα τα τοπικά δρώμενα. Στοίβες σχημάτιζαν οι τοπικές εφημερίδες στο σπίτι μου. Τις διάβαζα όλες , όσες έβρισκα και επεδίωκα να τις βρίσκω...
Ετσι δεν μπορώ παρά να επισημάνω και από εδώ το ήθος και τη σεμνότητά σου. Να επισημάνω την αντικειμενικότητα με την οποία διεύθυνες τις συνεδριάσεις του Δημοτικού μας συμβουλίου μα και την ευγένεια που σε χαρακτήριζε σύμφωνα όχι μόνο με τη δική μου γνώμη αλλά σύμφωνα με τη γνώμη των περισσοτέρων από τους συμπολίτες μας.
Θέλω να σου πω πως χαίρομαι να σε έχω φίλο και να συζητώ μαζί σου, όπως και με τον αδελφό σου. Χαίρομαι να έχω μαθητές όπως τα παιδιά σου και φυσικά μαθητές όπως τα παιδιά σου έχουμε πολλά στο Γυμνάσιο του Μαραθώνα. Και τούτο δεν αποτελεί λόγο υπερβολής και κολακείας αλλά την αλήθεια και μόνο.
Χαίρομαι που διεδικείς και σε τούτη την προσεχή ετυμηγορία του εκλογικού σώματος να το εκπροσωπήσεις. Οντως σε χρειαζόμαστε για πολλά.
Στον επικριτικό για σένα λόγο μπορώ να αντιπαραθέσω έργα και σεμνές συμπεριφορές σου. Σου σφίγγω με δύναμη ψυχής το χέρι και σε καλώ να προχωρήσουμε.
Αντέχει ο τόπος μας στο να μην πάμε μπροστά;