Σαν κάθησα εκεί, στα τραπέζια της αχανούς αίθουσας, ένιωσα αμήχανος αρχικά. Μα σαν άρχισα να καταγράφω όλα τα στοιχεία της ιστορίας από τα κιτρινισμένα βιβλία του 1880, ε! τότε ένιωσα μιαν άλλην ευχαρίστηση. Το πνεύμα, αυτό το ανεκτίμητο δώρο του Πλάστη στον άνθρωπο, μου πρόσφερε τόση μα τόση ψυχική ανάταση...Ταξίδεψα το μεσημέρι, πάλι και πάλι. Ηταν δικαίωμά μου. Κι εσύ μετά με κατέστησες βιβλιοθηκάριο των τόμων των ιδεών σου. Σκέφτομαι την καταγραφή που εντάλθηκα να κάνω στη βιβλιοθήκη του νησιού μας. Ετοιμάζω τα σύνεργα. Θα βοηθήσεις;
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου