Μια στιγμή της χτεσινής μέρας στο σχολείο.

Παιδιά μου με συγκινήσατε και πάλι χτες. Σκέφτηκα πάλι πόσο τυχερός είμαι
που είμαι δάσκαλος, μα και δικός σας δάσκαλος. Καθώς πορεύομαι στο διάβα
της ζωής μου, ανακαλύπτω συνεχώς νέες αξίες και κάνω τη δική μου επανάσταση των ιδεών... Μαθαίνω και αξιολογώ με νέα κριτήρια...τα δρώμενα της ζωής μου και τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με μένα. Έτσι χτες το πρωί η επίσκεψή σας στο γραφείο μου με ξάφνιασε. Δεν την περίμενα. Και φυσικά η προσφορά της αγάπης μας για μένα με συγκίνησε και το είδατε. Δε μου αρνηθήκατε πιστεύω το ότι αφέθηκα να σας δείξω τη συγκίνησή μου και την ευχαρίστησή μου προς εσάς. Θέλω κι από εδώ να εκφράσω πόσο τυχερός είμαι που είμαι δικός ΣΑΣ δάσκαλος και να επισημάνω ακόμη το πόσο χαίρομαι που εσείς μα και όλα τα παιδιά του τμήματός σας μου εκφράζετε την αγάπη σας. Τέτοιες στιγμές της αγάπης σας σαν τις χτεσινές, μου δίνουν δύναμη να πορεύομαι ως άνθρωπος, ως εκπαιδευτικός και Δ/ντής του σχολείου μας. Πορεύομαι με εντονότερη τη συναίσθηση της ευθύνης που απορρέει από την ανάθεση σε μένα της θέσης του δ/ντη μιας σχολικής μονάδας. Πορεύομαι με δύναμη όταν , καθώς σας μιλώ για το μάθημά μας, βλέπω στα πρόσωπά σας να προσλαμβάνετε τη γνώση και χαίρομαι που διακρίνω τη θέλησή σας να ακούσετε και να μάθετε περισσότερα. Αν εγώ κρατώ σε εγρήγορση τούτο το ενδιαφέρον σας, καλώς πράττω...
Χριστίνα, Πόπη και Χριστίνα σας ευχαριστώ και πάλι. Εύχομαι Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα και σε σας. Να σας χαίρονται οι οικογένειές σας και να γίνετε άξιοι πολίτες του αύριο.