Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011
Στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ η αρμοδιότητα για τη σίτηση και στέγαση φοιτητών - κοινωνία
Διαβάστε το δημοσίευμα από την ιστοσελίδα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ.
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011
ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ: Εκπομπή: ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΥΠΡΟΥ 2, η εισβολή, η προδοσία, ...
"Μία από τις καλύτερες εκπομπές του Κώστα Μπαξεβάνη. Αποδεικνύει τη συμμετοχή της χούντας στην εισβολή των Τούρκων μέσω της ανατροπής Μακαρίου"
Η αντιμετώπιση της ζήλιας, για καλύτερη ζωή με περισσότερες επιτυχίες
Kάντε κλικ επάνω στην προηγούμενη γραμμή για να διαβάσετε το άρθρο.
Τρίτη 26 Ιουλίου 2011
Σημειώσεις και ασκήσεις στις Πιθανότητες
Η επίσκεψη Ερντογάν στα Κατεχόμενα
Σχετικά με τις επιλογές των νέων Δ/ντών των Σχολείων.
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011
Ενα ερώτημα...
Αλήθεια πως άλλαξες τις διαστάσεις της σκέψης;
Αλήθεια πως έδωσες νόημα στις στιγμές;
Είχες επισημάνει το αέρινο μονοπάτι των ερωδιών;
Για να βγάλουν το «Αχτι» τους
Διαβάστε την παρουσίαση αυτού του βιβλίου από ΤΟ ΒΗΜΑ κάνοντας κλικ πάνω στην προηγούμενη γραμμή.
Η τσέπη του πρύτανη - γνώμες
Διαβάστε το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ κάνοντας κλικ πάνω στη προηγούμενη γραμμή.
Και πάλι εκεί...
Θέματα εξετάσεων Ιστορίας Β΄Γυμνασίου
Σάββατο 23 Ιουλίου 2011
Μαθήματα Geogebra
Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011
Τα θέματα της 1ης και 2ης μέρας της Δ.Μ.Ο
Κατατέθηκε το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011
Τρίτη 19 Ιουλίου 2011
Πίνακας τελικής βαθμολογίας Υποψηφίων Δ/ντών Σχ. Μονάδων.
Ευχαριστώ τα μέλη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου που με βαθμολόγησαν με το μεγαλύτερο δυνατό βαθμό(15 στα 15). Κι αυτό είναι ευθύνη και τιμή για μένα.
Για όσους ενδιαφέρονται σε ποιό σχολείο θα βρίσκομαι την επόμενη σχολική χρονιά, ας περιμένουν λίγες ημέρες ακόμη...Στα μέσα , περίπου, της άλλης εβδομάδας αυτό θα είναι γνωστό.
Πως θα γίνονται οι αποσπάσεις των εκπαιδευτικών.
Eνα βίντεο για τους νέους μας.
Λογοτεχνική βραδιά στην Ανδρο.
Θέματα 1ης ημέρας Δ.Μ.Ο.
Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011
Σ'ΑΓΑΠΩ
Στις ικεσίες μας προς τους Αγίους, στα γαλακτισμένα ξωκκλήσια...
Στην άρση της απροσδιοριστίας των συναρτήσεων της ζωής μας...
Στη νοσταλγία της αίσθησης των ριπών του ανέμου...
Στις νύχτες που κρυφακούγαμε τις προβλέψεις της ψυχής μας...
Και Σ' αγαπώ.....
Και στην εκδήλωσή μας εκεί... στα στενά κατεβαίνοντας για τη Ρίβα...
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΚΚΑΣ : ΑΘΑΝΑΣΙΑ
Στο μοίρασμα της ευχαρίστησης.
Στο ταξίδι του βλέμματος απέναντι...
Στην πρόσληψη των δονήσεων του εδάφους...
Στην ομορφιά της γαλήνης...
Στο χάιδεμα των χρωμάτων...
Στην περιπλάνηση της νύχτας...
Και στους αριθμούς φυσικά... που έπονταν...
Το Google αλλάζει το μυαλό μας! - science - Ψυχολογία – Κοινωνιολογία
Το Google αλλάζει το μυαλό μας! - science - Ψυχολογία – Κοινωνιολογία
Ρέα Γαλανάκη: «Ζούμε μία κατάσταση που τραβάει στα άκρα» - βιβλία + ιδέες
Ρέα Γαλανάκη: «Ζούμε μία κατάσταση που τραβάει στα άκρα»
Neraida - Malamas Sokratis likavitos High Quality
Στις επιθυμίες της ψυχής...
Στη δύναμη της ελπίδας...
Στη δύναμη της εκατέρωθεν έκφρασης...
Στα χρώματα του Νειμποργιού...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου.
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011
Οι δύσκολες επιλογές της Ελλάδας
Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011
Από χτες και στη συνέχεια των ημερών...
Σύμφωνα με το έγγραφο του ΥΠΔΒΜΘ οι νέοι δ/ντές θα πρέπει να έχουν αναλάβει καθήκοντα μέχρι τα τέλη Ιουλίου 2011.
Αναμένουμε όλοι την ανακοίνωση της βαθμολογίας μας.
Ε! ας αξιολογηθούμε , έστω κι έτσι εμείς οι εκπαιδευτικοί...
Τρίτη 12 Ιουλίου 2011
Aνθρωπιά; Ευγένεια; Προσφορα;
Η πρώτη έχει να κάνει με τη μεταβαση σε ένα τόπο θυσίας, που παλιά...ένα απρόσμενο εμπόδιο δε με άφησε να πάω σε αυτόν. Και θέλω πολύ να πάω.
Η δεύτερη αφορά μια μετάβαση σ΄ έναν άλλο ιστορικό τόπο που εκεί έχω ξαναπάει. Ξέρεις, δυτικότερα από σένα...Ενα κερί ν΄ανάψω εκεί , οφειλή μνήμης και τιμής για εκείνον , για εκείνους. Ξέρω πως θα θες να με συνοδεύσεις. Αυτό σημαίνει προσφορά. Σημαίνει ανθρωπιά και όχι μόνο.
Αισθάνομαι τυχερός και είμαι...
Xτες βράδυ στην ΕΤ1.
Σε είδα και θυμήθηκα τόσα πολλά γεγονότα και τόσες πολλές στιγμές της νιότης μου.
Σε είδα και θυμήθηκα και πάλι το σχολείο μας καθώς ο φακός έδειχνε τα λευκώματα, που έχεις την προνομία να διατηρείς από τότε ίσαμε σήμερα.
Σε είδα και χάρηκα για την νοσταλγία και την αγάπη που εξέφραζες για το σχολείο μας.
Μέχρι και το όνομα του οδηγού μας άκουσα καθώς μιλούσες με τη Ντόρα και θυμήθηκα τα δρομολόγια του σχολικού μας λεωφορείου.
Είδα φευγαλέα και τη φωτογραφία της θείας σου και κείνη τη στιγμή ένιωσα λες και ήταν χτες...
Είδα τη κίνηση των λεωφόρων, άκουσα για τον αδελφό σου το Γιάννη, σε είδα να τριγυρνάς στο Jbeil...
Είδα το χώρο εργασίας σου, την Ελληνική Λέσχη και προσπαθούσα μέσα από τη μικρή οθόνη να διακρίνω που ακριβώς βρίσκεται, καθώς στη μνήμη μου διατηρώ ακόμη την τότε θέση της , πάνω από το λιμάνι...
Και καθώς είδα τη φίλη σου και συμμαθήτρια του τότε, έφερα στη μνήμη μου, λόγω του επιθέτου της, τη περιοχή των πολυτελών ξενοδοχείων...Δεν ξέρω αν κι εσύ ξέρεις πως εκεί στις αρχές της Rue Bliss, σε ένα νεοκλασσικό κτίριο έμενε ο ποιητής των... ασπαλάθων, καθώς υπηρετούσε ως Πρέσβυς της Ελλάδας στην όμορφη αυτή χώρα.
Άκουσα για τα καταφύγια που δεν είχα τη δυσάρεστη εμπειρία, όπως εσύ, να διαβιώσω μέσα σ΄ αυτά. Άκουσα για τη γειτονιά σου, το Bourj Hammoud που κι εγώ πέρασα από εκεί, είχα φίλους εκεί, μίλησα με ανθρώπους εκεί, και αν και ξένος, δεν ένιωσα ποτέ ξένος εκεί!!!
Σε είδα και αποφάνθηκα...Εχουν αλλάξει πολλά, σχεδόν όλα...
Ενα δεν άλλαξε...Η αγάπη σου μα και η αγάπη μου για τα χρόνια της νιότης μας...Για όλα εκείνα που ζήσαμε ως συμμαθητές στο σχολείο στο Mkalles.
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011
Eξέλιξη και αντιλήψεις για τη φύση των μαθηματικών
Οι λέξεις και οι σκέψεις...
Η άποψή μου είναι...Ναι, οι λέξεις δείχνουν να τελειώνουν. Μα δεν είναι έτσι...Αν ανακαλέσεις τις θύμησες, θα τις ακούς πάλι να δονούν. Θα ακούσεις τους φθόγγους και τις συλλαβές. Θα θυμηθείς όλες τις εύηχες λέξεις και θα σου γεννηθεί η επιθυμία να τις ξανακούσεις, ίσως. Και αναφέρομαι γενικά. Οι λέξεις δεν έμειναν στο παρελθόν. Υπάρχουν και τώρα και θα υπάρχουν στο μέλλον. Αλλως τε, αν έλεγε κάποιος να καταγράψουμε τις σκέψεις...με λέξεις δε θα τις καταγράφαμε;;;
Οι σκέψεις τώρα...Αυτές έχουν μιαν άλλη διάσταση...Σκέφτεσαι τα γεγονότα, της μέρας, της νύχτας, του χειμώνα, του θέρους, της άνοιξης, του φθινόπωρου. Θέλοντας και μη ο καθένας μας κάνει το δικό του απολογισμό. Και τούτο συμβαίνει από το μικρό παιδί ως τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας. Αλήθεια πόση ευλογία θα μας χάριζε ο Κύριος αν τους είχαμε εδώ δίπλα μας και ζητούσαμε τη συμβουλή τους, για τη ζωή μας....Μα ας είναι η μνήμη τους ζωντανή για τον καθένα από εμάς.
Οι σκέψεις ξέρεις...δε τιθασεύονται...Πετούν γύρω μας και μας ηρεμούν ή μας βασανίζουν. Ανάλογα με το τι πράξαμε, ανάλογα με το πως βλέπουμε τα πράγματα, συμβαίνει το ένα ή το άλλο. Όμως οι σκέψεις σίγουρα κουβαλούν μαζί τους τον απόηχο των λέξεων...Και οι λέξεις ακούστηκαν και θα ακούγονται όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σε τούτο το πλανήτη...
Κατέγραψα κι εγώ τις δικές μου μνήμες στα σημειωματάρια της ύπαρξής μου. Πορεύομαι με αυτοσυνειδησία, κάνω τη δική μου αυτοεξέταση, όπως πρέπει να κάνω. Πορεύομαι, κι όπως είναι φυσικό, τα γιατί κυριαρχούν σε αριθμό...Μα στη ζωή τούτη έμαθα και δυστυχώς το μαθαίνουμε όλοι οι άνθρωποι, πως στα πολύ περισσότερα γιατί δεν υπάρχει διότι... Τούτο ισχύει πιστεύω...
Συμφωνείτε ή διαφωνείτε, έγραψα τούτες τις λέξεις για να εκφράσω τις σκέψεις μου, την ταπεινή μου άποψη πάνω σε ένα e-mail που πήρα. Και συνοψίζοντας....για μένα δε σταμάτησαν ούτε οι λέξεις ούτε οι σκέψεις. Καλό και δροσερό βράδυ να έχουμε!!!
Στοχασμός του Πολ Βαλερύ
Αλλά χίλιες φορές δυστυχισμένος όποιος δεν έχει κανέναν για να
μοιραστεί μαζί του αυτό που έχει.
Κυριακή 10 Ιουλίου 2011
Κύριε...
Μη μου ζητάς
μέσω της αμαρτίας
να ΄ρθω σε σένα.
Ίσως μας αρκούν οι άβυσσοί μου
που με οδηγούν στα πόδια σου.
Δες τα πουλιά
που πετούν προς τον ουρανό
μακριά απ΄ τις πέτρες των παιδιών
σα να προσπαθούν
να με φέρουν πιό κοντά σου.
E. Said
Ψάχνω...
Ψάχνω τις στιγμές των συγκρίσεων...
Ψάχνω το συναπάντημα της θάλασσας...
Ψάχνω εν μέσω ομίχλης τα φώτα της λίμνης...
Μεσημβρία ήταν...
Κι έκανα απολογισμό των πράξεων των αριθμών...
IN CLASIC MOOD
Στην επιθυμία της επανενσωμάτωσης...
Στην αναζήτηση της αυτογνωσίας...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου
Inspiration
Διαμερίζω τη ζωή μου σε δυό μέρη...
Αποτυπώνω τα όμορφα περάσματα στα ερμητικώς κλεισμένα σημειωματάρια...
Μεταφέρω πλούτο στη σκέψη μου...
Θα παραμείνει αναλλοίωτη αξία;
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου
Προσευχή...
Άνοιξε την αγκάλη σου
και φύλαξέ μας
απ΄τις στρατιές των αγγέλων σου.
Συνέτρεξε τους οδοιπόρους σου
που δεν έχουν χάσει το δρόμο της ακοής
και αφουγκράσου τη μοναξιά τους.
Συνέτρεξε ακόμη εκείνους
που μένουν και σε προσμένουν!!!
E Said
Still in Love With You by Nikos Ignatiadis
Στις συναδέλφισσες και στους συναδέλφους μου
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου
H άλλη πορεία...
Εκεί λοιπόν, στο δρόμο για την ανάκληση της μνήμης και την καταγραφή της νεωτερικότητας...θα πορευτώ διακριτικά καταγράφωντας κι ευελπιστώντας το αυτονόητο...
Συντροφιά μου τα "βήματα" της μάνας και του πατέρα μα και οι πορείες άλλων ετών.
Αλλως τε η επίτευξη των στόχων πολλές φορές απαιτεί μόνωση και ηρεμία...
Θέλω να διακρίνω διάττοντες στο νησί... Που θα πέφτουν από τους Κατακαλαίους...Θέλω να αισθανθώ την ομορφιά του τόπου ακούγοντας φίλους και γνωστούς...καθώς θα καταγράφω, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, τη λαογραφία και το πολιτισμό...
Το φεγγάρι στο Βαρίδι θα αρκείται άραγε στη διατύπωση κάποιων εύλογων αποριών;
Και τι μπορώ να του πω; Πως να του εξηγήσω;
Σάββατο 9 Ιουλίου 2011
Λένε για μένα...
Στις αυγουστιάτικες αστροφεγγιές εκεί...
Στην αντικατάσταση των ακροκέραμων...των καταλυμάτων εκεί...
Αν και ο λόγος δε μπόρεσε να έχει την ιδιότητα μιας συνέχειας...
Κλείστε προηγουμένως τη μουσική του ιστολόγιου( στα δεξιά)
Γλυκολαλιά
H αυριανή γραφή...
Απ το Μαραθώνα ως τη Κρήτη λοιπόν...
Ενα πολύ όμορφο τραγούδι
Στις εμπνεύσεις και στις εξ αυτών δημιουργίες...
Στις αγρύπνιες που συναρμολόγησαν τη λογική...
Στις δονήσεις του φωτός των κεριών...
Στη μυσταγωγία της μεταμεσονύχτιας περιπλάνησης...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου(δεξιά)
Να γυρίσεις σα θαρθούν τα χελιδόνια...
Στο Γιώργο...
Στο Δημήτρη...
Στη Κατερίνα...
Στην Ειρήνη...
Στο Μιχάλη...
Στη Χριστίνα...
Στο Σωκράτη...
Στη Λία...
και στ΄ άλλα παιδιά της παρέας μας...
Ουρανέ...
Στις αναμετρήσεις που αντισταθήκαμε από χρέος...
Στις εξομολογήσεις στα ερημικά ξωκκλήσια...
Στο καθάριο κι αγνό γέλιο των παιδιών μας...
Μη ξεχάσετε να κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου(δεξιά)
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Του κάτω κόσμου τα πουλιά (Νίκος Δημητράτος)
Στη συνοδοιπορεία των ονείρων των φίλων...
Στις προτροπές για 'κείνους...
Στην έσχατη γραμμή αμύνης που υπερασπιστήκαμε...
Κρατήσαμε, δε λυγίσαμε όμως...
Στις προαγωγές των επιθυμιών...
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011
ΤΙ 'Ν' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ
Στα μονοσήματα ορισμένα θέλω μας...
Στο πρωινό σφυροκόπημα του αναπόφευκτου...
Στις νεωτερικές ιδέες που με φύλλα χρυσού επικάλυψα...
Στη γνησιότητα μιας δήθεν ουτοπικής πραγματικότητας...
Στην ομορφιά των εκθετικών συναρτήσεων...
Κλείστε προηγουμένως τη μουσική του ιστολόγιου.
Απρόσμενο, για μένα , γεγονός...
Δε πίστευα σήμερα το πρωί στ΄αυτιά μου με την είδηση της επιτυχούς διεξαγωγής της μάχης. Γιατί και οι προφορικές ή γραπτές εξετάσεις , μάχη είναι...
Σ΄ ευχαριστώ γιατί με τη προσφορά της ψυχής σου συνέβαλες σε μια επιτυχία που εκ των προτέρων φαινόταν να μη συμβαίνει...
Δε ξεχνώ τα λόγια σου..."Οταν οι άνθρωποι σου κλείνουν μια πόρτα, Ο Θεός σου ανοίγει δέκα"...
Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς και για τη σημερινή σου ευχή. Πάμπλουτος αισθάνομαι όταν έχω τέτοιους πιστούς και πραγματικούς φίλους.
Προσευχήθηκα κι εγώ για σένα έτσι απλά, αθόρυβα, μα θέλω να αιτήσεις βοήθεια και για την υγεία ενός εκ των αποψινών συνδαιτημόνων...
Αδάπανες καταθέσεις κάνεις και το ξέρεις....
Αναζήτηση...
Προβληματισμοί...
Πως μπορείς να εμπιστεύσαι τους ανθρώπους όταν, για τις συμπεριφορές κάποιων, δεν πίστευες με τίποτα πως θα ήταν αυτές που οι τελευταίοι επέδειξαν;
Αλήθεια πως;
Xτες βράδυ...
Τρίτη 5 Ιουλίου 2011
Magissa - Haris Alexiou
Στα χαμόγελά μας...
Στις εξορμήσεις στο μονοπάτι της καρδιάς...
Στ άνθη που ευωδιάζουν...
Και ιδιαίτερα εκείνα του Αντιλιβάνου!!!
Θάλασσα- Φ. Πλιάτσικας & Β.Καζούλης(Λυκαβηττός'07)
Στη σμαραγδένια θάλασσα της Φαλάσαρνας...
Στα κρύα νερά της Φολεγάνδρου...
Στα παγωμένα νερά της Εριστού στη Τήλο...
Μα και στη θάλασσα της σκέψης μου...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου(δεξιά)
Αν ήσουν άγγελος
Στη στροφή, στη νέα στροφή...
Το σεργιάννι της νύχτας υποβαθμίζεται απ΄ το βάδισμα της μέρας...
Στα θέλω... μηδενίζω τις αντιστάσεις της φθοράς...
Πορεύομαι με λογισμό και μ΄ όνειρο...
Ακουμπώ στη κουπαστή της ελπίδας...
Αισιοδοξώ καθώς διαβάζω στίχους των χρωμάτων...
Ανελίσσομαι στη σκέψη...
Κι ας είναι νωπο το έδαφος απ τη θερινή μπόρα...
Πορεύομαι στέρεα όμως...
Τα φίλτρα μου επιτελούν το ρόλο τους...
Αντιγράφω εδώ...
Δίνω τούτο το δικαίωμα στον εαυτό μου.
Μα θέλω να είναι περιορισμένης χρήσης...
Στίχους κατέθετα...
Τα πράσινα φεγγάρια.
Είδες τα πράσινα φεγγάρια
του κάθε καλοκαιριού της ψυχής μου;
Είδες τ' ανοξείδωτα εκείνα φεγγάρια
που συνοδεύουν το είναι μου και βοηθούν στο να πορεύομαι;
Θα μπορέσεις να δεις τα χρυσοπράσινα φεγγάρια
που προσδοκώ να συναντήσω στο μέλλον;
Θα υπολογίσεις με ακρίβεια
τις ερωτικές συντεταγμένες τους;
omid...
Στην απόρριψη της τεχνητής οκνηρίας...
Στις ακατάπαυστες αναζητήσεις...
Στην επεξεργασία των κάθε είδους λόγων...
Στην απόρριψη του "μικρού" περίγυρου...
Στην αυτονομία των αναγκών, φθορών ένεκεν...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου(δεξιά)
Omid Tahmasebpur
Στα εξαγόμενα αυτών...
Στις απείθαρχες αλλά ζωογόνες σκέψεις...
Στους κανονιοβολισμούς των συναισθημάτων...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου
Sagapo Omed Tahmasebpur
Στα πρωτόκολλα της αγάπης...
Στη συνειδητότητα που με δίδαξαν οι δάσκαλοί μου...
Στα ανηφορικά αλλά δοξαστικά μονοπάτια...
Κλείστε πριν τη μουσική του ιστολόγιου(στα δεξιά)
3 πράγματα που δεν επιστρέφουν πίσω...
Ο λόγος που ειπώθηκε...
Και η μέρα που πέρασε...
Συμφωνείτε
Ο Ιουλιανός εν Νικομηδεία.
Άστοχα πράγματα και κινδυνώδη.
Οι έπαινοι για των Ελλήνων τα ιδεώδη.
Οι θεουργίες κ' η επισκέψεις στους ναούς
των εθνικών. Οι ενθουσιασμοί για τους αρχαίους θεούς.
Με τον Χρυσάνθιον η συχνές συνομιλίες.
Του φιλοσόφου -του άλλωστε δεινού- Μαξίμου η θεωρίες.
Και να το αποτέλεσμα. Ο Γάλλος δείχνει ανησυχία
μεγάλην. Ο Κωνστάντιος έχει κάποιαν υποψία.
Α οι συμβουλεύσαντες δεν ήσαν διόλου συνετοί.
Παρέγινε -λέγει ο Μαρδόνιος- η ιστορία αυτή,
και πρέπει εξ άπαντος να παύσει ο θόρυβός της.-
Ο Ιουλιανός πηγαίνει πάλι αναγνώστης
στην εκκλησία της Νικομηδείας,
όπου μεγαλοφώνως και μετ' ευλαβείας
πολλής τες ιερές Γραφές διαβάζει,
και την χριστιανική του ευσέβεια ο λαός θαυμάζει.
Κων/νος Καβάφης 1924
Το ψυχικό απόθεμα του Ελληνα
Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΡΟΜΟΣ
Στην ομορφιά των κωνικών τομών...
Στην απομάκρυνση μου από την κορυφή της παραβολής μιας τριωνυμικής συνάρτησης όπου το 0 υπολείπονταν του α...
Στο διάβα μου προς τα άνω στο θετικό ημιάξονα των τεταγμένων...
Στην εξαγωγή των ζεστών συμπερασμάτων...
Στην επάνοδο της συμμετρίας των επιθυμιών...
Στα λουλούδια που ευωδιάζουν εδώ...
Ήλιος Θεός
Που μας τροφοδότησαν με αξίες διαχρονικές...
Και στα βράχια των νησιών μας η φύση άνθισε από το μεγαλείο της θυσίας τους...
Άσπρο μαντήλι ανέμιζε...
Έμειναν οι καταθέσεις τους...να υπενθυμίζουν τους κύκλους της ζωής...
Κι εμείς να πορευόμαστε στο διάβα μας με δύναμη, αισιοδοξία και χαμόγελο...
Στα γιασεμιά με τα οποία κεντήσαμε τους καμβάδες της σκέψης μας...
Θέματα Γεωμετρίας Α΄ Λυκείου
Κυριακή 3 Ιουλίου 2011
ΚΕΡΥΝΕΙΑ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
Στην ίδια που εδωσε νόημα στο λειτούργημα του δάσκαλου...
Στα παιδιά της που άκουαν τα λόγια της ελπίδας...
Στα παιδιά και στους λεβέντες πούπεσαν εκεί...
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ
Δίπλα από το ενετικό κάστρο με το ενδιαίτημα του έρωτα...
Είχαν κείνα τα λόγια τη δική τους σύνταξη της ελπίδας...
Λυράρης έγινα, καθώς απομάκρυνα τη μελαγχολία...
Οι τραγικές λέξεις δεν τυπώθηκαν στο λεξικό που συμβουλευόμουν!!!
ΑΝ Μ'ΑΓΑΠΑΣ ΜΗ Μ'ΑΓΑΠΑΣ
Στις επιμέλειες της ψυχής...
Στις προσκλήσεις των λογοτεχνικών εσπερινών της Χώρας...
Στη μελωδία της των άστρων μουσικής...
Όχι, δε μετανιώνω για την προσφορά των χαμόγελων...
Σάββατο 2 Ιουλίου 2011
Διαβάζοντας τα λεγχθέντα του Στέλιου Ράμφου
"Ο Εμφύλιος δεν έχει δώσει, από πλευράς ψυχικών αναλύσεων, τους καρπούς που έπρεπε. Πριν από τον Εμφύλιο υπήρχε διχασμός. Μετά τον Εμφύλιο υπήρχε διχασμός. Η ζωή μας είναι συνυφασμένη με μια διαίρεση."
Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
Ντιρεκτίβα για τις άδειες στο Δημόσιο
Η λήξη άλλης μιας σχολικής χρονιάς χτες...
Τύχη αγαθή, συμπλήρωσα 14 σχολικές χρονιές ως Δ/ντής στο Γυμνάσιο Μαραθώνα. Δεν είναι και λίγες.... Πορεύτηκα με περίσκεψη, ενεργώντας με σύνεση και πάντα με προπομπό σκέψης πως η συντεταγμένη πολιτεία με τοποθέτησε , όπου με τοποθέτησε, για να υπηρετώ το κοινωνικό σύνολο και την εκπαίδευση. Και δε μου απένειμε ένα απλό, ένα πρόσκαιρο τίτλο... Πήρα χαρές πολλές μα και λύπες κάμποσες. Προσπάθησα να μη λυγίσω στις κάθε είδους σειρήνες , που ξαφνικά βγήκαν στο δρόμο μου...Kαι δε λύγισα...Απόλαυσα τις στιγμές της δικαίωσης των συμπεριφορών μου και ένιωσα πλούσιος ακούγοντας το θετικό λόγο παλιών μαθητών μου για το πως πορεύτηκα...
Τούτη την ώρα του απολογισμού σκέφτομαι τους γονείς μου μα και τους πνευματικούς γονείς μου, τους δικούς μου δασκάλους. Που με δίδαξαν πολλά. Τους είμαι ευγνώμων... Κι εκεί πίσω από τον ιερό χώρο του Τύμβου οφείλω μια ακόμη επίσκεψη...Στον καθηγητή μου του τότε, που λεβέντης καθώς ήταν , έδινε κατευθύνσεις ζωής και αξιοπρέπειας... Μα τώρα, αν και απόμαχος πια , μου δίνει από το νάμα των εμπειριών του και τον ακούω με προσοχή και σεβασμό και είμαι περήφανος που ήταν δάσκαλός μου στην ιστορική Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή.
Ηδη οι νέες κρίσεις των Διευθυντών των Σχολείων αρχίζουν. Τούτην την ώρα δε ξέρω που η πολιτεία θα με τοποθετήσει την επόμενη σχολίκή χρονιά. Ως δάσκαλος πρέπει να πειθαρχώ και να αυτοπειθαρχώ...Σε όποια θέση κι αν ταχθώ, σε όποιο μετερίζι κι αν πάω , εκεί θα συνεχίσω να κάνω το καθήκον μου. Οπως η συνείδησή μου και οι νόμοι της πολίτείας ορίζουν...
Αυτή τη στιγμή θέλω να εκφράσω και από εδώ τις πολλές ευχαριστίες μου στους συναδέλφους μου των χρόνων που πέρασαν μα ιδιαίτερα της τελευταίας σχολ. χρονιάς. Εκφραζω βεβαιότητα όταν ισχυρίζομαι πως δίχως τη δική τους συμπαράσταση και συμπαράταξη ευθύνης δεν θα προχωρούσα στο έργο μου. Πήρα πολλά από αυτούς. Ακόμη και από κάποια αρνητική κριτική τους. Είμαι άνθρωπος και κάνω λάθη, δεν είμαι άψυχη βέργα χάλυβα....Να ευχαριστήσω τις άλλες συνεργάτισσες στο σχολείο μας. Τις κυρίες που καθάριζαν τους χώρους τους, τις σχολικές φύλακες, τη κυρία του κυλικείου μας, τους ανθρώπους του Δήμου Μαραθώνα. Τους φίλους και συναδέλφους της παράταξης μου για τις κουβέντες, το προβληματισμό και τη στήριξή τους στο πρόσωπό μου και στο έργο μου.
Θέλω ακόμη να ευχαριστήσω τους ανθρώπους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που συνεργαστήκαμε εποικοδομητικά και με βοήθησαν όσο μπορούσαν. Ευχομαι τα καλύτερα για τα παιδιά τους μα και για εκείνους.
Τέλος να ευχαριστήσω τους δικούς μου ανθρώπους που σε ώρες σχόλης και ξεκούρασης με άκουγαν και με ενεθάρρυναν να πορευτώ ανάμεσα στις συμπληγάδες της ζωής...Η συμβουλή τους ήταν πάντα πολύτιμη για μένα...Και εξακολουθεί να είναι, φυσικά.
Καλό καλοκαίρι σε όλες και όλους λοιπόν...Να είστε καλά και απέναντι στις δυσκολίες της ζωής να χαμογελάτε. Και χρειάζεται πολύ χαμόγελο επειδή οι δυσκολίες είναι πολλές.