Επιστροφή.

Επέστρεψα σήμερα από ένα σύντομο ταξίδι στη μεγαλόνησο Κρήτη. Είχα πάει εκεί θέλοντας, ανάμεσα στ άλλα, να εκπληρώσω ένα χρέος όπως εγώ το αντιλαμβανόμουν για τον πατέρα μου. Η διαμονή μου υπήρξε απρόσμενα γεμάτη από στιγμές που μου άρεσαν. Αναβαπτίστηκα όμως στο νάμα της Ελληνικότητάς μας τόσο με την επίσκεψη στην Ι. Μονή Αρκαδίου όσο και με εκείνη στην Ι. Μονή Παναγίας Γωνιάς στο Κολυμπάρι. Απέθεσα νοερά λίγα φύλλα δάφνης στο ύψωμα βόρεια του Κολυμπαρίου, εκεί που ο πατέρας μου έδωσε μαζί με τους άλλους...το δικό του αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της Ελλάδας, απέναντι στους Γερμανούς. Ο τόπος αυτός θα μιλάει πάντα στη ψυχή μου...
Μα και στο Αρκάδι, στο τόπο της θυσίας των γενναίων, δε μπορεί παρά να συγκλονιστείς σαν κατέβεις τα σκαλιά της μπαρουταποθήκης όταν εκείνοι προτίμησαν το θάνατο και την αξιοπρέπεια από την ατίμωση.
Θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω και από εδώ τους συναδέλφους μου, το Σωκράτη και τη Μαργαρίτα που με βοήθησαν σε αυτό το οδοιπορικό. Οι εικόνες από το νησί του Καζαντζάκη είναι τόσο εντονες.