Άλφα, βήτα, γάμα, δέλτα
σκόνη γίνεται κι η πέτρα
έψιλον, ζήτα, ήττα, θήτα
μοιάζει η νίκη με την ήττα
Βι, γα, δε, ζι, θι
κα, λα, μι, νι, ξι
πι, ρο, σίγμα, ταυ
φι, χι, ψι
Γιώτα, κάπα, λάμδα, μι
πόσο αξίζει μια στιγμή
νι, ξι, όμικρον, πι, ρο
φεύγω μα σε καρτερώ
Σίγμα, ταυ, ύψιλον, φι
μοναξιά στην κορυφή
με το χι, το ψι, το ωμέγα
μια παλικαριά'ναι η φεύγα
Αφιερωμένο στην ιερή μνήμη του πατέρα μου. Πως ήθελες να ξέρω μωρέ πατέρα πως τα βήματά σου σε έφεραν κι από το μικρό χωριό που ο Ελ. Bενιζέλος είχε ραντεβού με την ιστορία. Και γιατί μου είχες κρύψει μωρέ αυτά τα έγγραφα του 1946, που βρήκα όταν σκάλιζα το προσωπικο σου αρχείο; Που να ξέρω πως εκεί σου ΄δωσαν μια χούφτα τυρί για τροφή μιας ολόκληρης μέρας , λίγο πριν σε αιχμαλωτίσουν τα τέρατα του ναζισμού; Θα άναβα ένα κερί στην εκκλησιά της πλατείας του χωριού, που βρέθηκα πριν λίγες μέρες. Ποιος ξέρει πόσα και πόσα άλλα δε μου είπες, κι άντε να τα μάθω τώρα καθώς εσύ είσαι με τη μάνα και την αδελφή μου στις γειτονιές του Παραδείσου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου