Για ένα παιδί μας...

Σε περιμέναμε πέρσυ το φθινόπωρο….

Ένα αστέρι  σου ετοίμαζε το δρόμο, χαράζοντας

στο μικρό σου χέρι την Ανοιξη που θα ερχόταν μέσα στο καταχείμωνο….

Ηταν τότε που τα λουλούδια άνθιζαν μέσα στη παγερή καθημερινότητά μας.

Κι εσύ μας οδηγούσες με το θάρρος σου.

Και μας οδηγείς μέχρι σήμερα.

Ηγέτης ζωήςείσαι.

Σήμερα  επικαλέστηκες το Θεό να βοηθά όλους μας.

Και εμείς μέναμε έκπληκτοι από το μεγαλείο της αθωότητας και της δύναμής

σου.

Σε περιμένουμε.

Και βαδίζουμε μαζί  αντικρύζοντας τη δική σου αποκάλυψη.

Και το θαύμα της ψυχής σου είναι κοντά.

Σε απόσταση λίγων μαγιάτικων ημερών.

Σε απόσταση μιας ευωδιαστής ‘ Ανοιξης.

Αυτή ήταν η έγγραφή κατάθεσή μου πριν μερικά χρόνια για ένα παιδί μας, που με είχε καταπλήξει με τη δύναμη της ψυχής του. Και σήμερα χαίρομαι που είναι καλά και πετά με τα δικά του φτερά!!!