Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου...
Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Ναι σίγουρα τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία με την έννοια πως επειδή έχω άφθονο χρήμα και ζω όπως θέλω και κάνω ό,τι θέλω... ε ναι αυτό από μόνο του τουλάχιστον δε συνιστά ευτυχισμένη προσωπικότητα. Όταν όμως δεν έχω τα απαραίτητα χρήματα να ζω μια αξιοπρεπή ζωή με την οικογένειά μου τότε η έλλειψή τους φέρνει δυστυχία. Γιατί δυστυχισμένος είναι ο άνθρωπος που κλείνεται στο σπίτι του και στον εαυτό του αφού δε δύναται να ξοδέψει μια φορά τη βδομάδα ας πούμε 5-10 ευρώ να παει με μια παρέα να πιει έναν καφέ ένα ποτό ,να συναναστραφεί με αλλους να μιλήσει να ανταλλάξει απόψεις. Και πώς να πούμε πως ο τάδε είναι ευτυχισμένος έστω και χωρίς λεφτά όταν του λένε έλα μαζί μας να πάμε ένα θέατρο, μια συναυλία, έναν κινηματογράφο, μια ημερήσια εκδρομή στο βουνό ή στη θάλασσα και δεν ανταποκρίνεται γιατί αδυνατεί και οι άλλοι ίσως τον νομίζουν ιδιόρυθμο ή τσιγκούνη ή μονόχνωτο...? Δυστυχώς η ποιότητα ζωής που βοηθά στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των ανθρώπων έχει κι αυτά το κόστος της. Και πώς να νταποκριθούν πια οι άνθρωποι όταν ... ουφ ας το αφήσουμε όχι άλλη μελαγχολία.
Ναι σίγουρα τα λεφτά δε φέρνουν την ευτυχία με την έννοια πως επειδή έχω άφθονο χρήμα και ζω όπως θέλω και κάνω ό,τι θέλω... ε ναι αυτό από μόνο του τουλάχιστον δε συνιστά ευτυχισμένη προσωπικότητα. Όταν όμως δεν έχω τα απαραίτητα χρήματα να ζω μια αξιοπρεπή ζωή με την οικογένειά μου τότε η έλλειψή τους φέρνει δυστυχία. Γιατί δυστυχισμένος είναι ο άνθρωπος που κλείνεται στο σπίτι του και στον εαυτό του αφού δε δύναται να ξοδέψει μια φορά τη βδομάδα ας πούμε 5-10 ευρώ να παει με μια παρέα να πιει έναν καφέ ένα ποτό ,να συναναστραφεί με αλλους να μιλήσει να ανταλλάξει απόψεις. Και πώς να πούμε πως ο τάδε είναι ευτυχισμένος έστω και χωρίς λεφτά όταν του λένε έλα μαζί μας να πάμε ένα θέατρο, μια συναυλία, έναν κινηματογράφο, μια ημερήσια εκδρομή στο βουνό ή στη θάλασσα και δεν ανταποκρίνεται γιατί αδυνατεί και οι άλλοι ίσως τον νομίζουν ιδιόρυθμο ή τσιγκούνη ή μονόχνωτο...? Δυστυχώς η ποιότητα ζωής που βοηθά στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των ανθρώπων έχει κι αυτά το κόστος της. Και πώς να νταποκριθούν πια οι άνθρωποι όταν ... ουφ ας το αφήσουμε όχι άλλη μελαγχολία.
ΑπάντησηΔιαγραφή