Aπάντηση σε σχόλιο σου...

Ξέρεις μέσα απ τη σκέψη μου...μπορώ να ψελλίζω...

Πόσο τυχερός είμαι που σε έχω φίλο. Που σας έχω φίλους.

Οι κουβεντούλες μας μεστές σκέψης  με δομές...

Θα πορευόμαστε έτσι, σε..πείσμα των απερίσκεπτων.

Ταπεινά κι αθόρυβα θα σμιλεύουμε τη ψυχή και το κόσμο της γνώσης μας.

Κι αν πολλά μας έφθειραν θα παίρνουμε δύναμη απ τα λόγια των συνάξεών μας.

Των συνάξεων,  των εσπερινών των προβληματισμών μας...

Ξέρεις με τ΄άλλα παιδιά που δίνουμε τη δική μας μάχη σε πείσμα των καιρών...

Εμείς χαμηλόφωνα αλλά αποτελεσματικά και με περίσκεψη κι ευθύνη θα προβάλλουμε τις σκέψεις μας.

Οδηγός μας η σκέψη του σωστού και του εφικτού.

Οδηγός μας το ήθος και η αλήθεια.

Οδηγός μας οι παρακαταθήκες μας.

Μα θέλω να τελειώσω με τούτο...Μη μου πεις που βρίσκω χρόνο να διαβάσω τις "Μέρες"....

Οι νύχτες μου με προκαλούν γιαυτό και μου κρατούν τα μάτια ανοιχτά έστω και για μια σελίδα....

Αυτές οι "Μέρες" φίλε, είναι ολόλαμπρες. Και κάνουν τις νύχτες μου λαμπερές.

Καλό βράδυ καλέ μου φίλε και συνάδελφε στ΄Ανατολικά της Αττικής.