Και λίγες σκέψεις απ το δικό μου ευαγγέλιο, όπως συνηθίζω να λέω...

σε πείσμα κάποιων προκαταλήψεων, ίσως....

Λίγες σκέψεις του μεγάλου στοχαστή Νίκου Καζαντζάκη, απ΄ την "Αναφορά στο Γκρέκο", σα βραδινό σιωπητήριο...

"Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν το τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. "Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, μα ο ήλιος βασίλεψε."