Yπάρχουν κι αυτές οι μνήμες.......

Χτες αργά το βράδυ έγραφα....
΄Ετσι απλά γυάλισα τις μνήμες μου...

Απόψε καθώς ερχόμουν εδώ απ την.......πευκόφυτη πολιτεία θυμήθηκα εκείνη τη Δευτέρα στη Θηριόπετρα.....Και τη θυμήθηκα επειδή σήμερα το....μενού είχε απ όλα....νόστιμο φαγητό, κουβεντούλα, καφέ με γλυκίσματα και αν έμενα κι άλλο εκεί...θα είχε και δείπνο......

Θυμήθηκα εκείνη τη βροχερή Δευτέρα στη Θηριόπετρα.....με το πούσι που σε άφηνε να έχεις ορατότητα μέχρι εκατό μέτρα περίπου....Θυμήθηκα εκείνο το τηλεφώνημα στο τρίτο διάλειμμα, απ τη γυναίκα του φίλου μου του δάσκαλου του χωριού........."Δημήτρη σα σχολάστε πάρε τα καρντάσια....κι ελάτε στο σπίτι. Εχουμε φασολάδα με φασόλια Φλωρίνης και πιπεριά καρατζοβίτικη......." Δε μπορούσα να αρνηθώ, δε μπορούσαμε να αρνηθούμε το κάλεσμα των καλών μας φίλων του Δημήτρη και της Ρούλας. Ισως διαβάζουν τούτη την ανάρτηση οι κόρες τους που τότε ήταν τόσο μικρές, ενώ σήμερα είναι μητέρες........και θυμηθούν.......Εκείνο το γεύμα πόση αγάπη και πόσο απόσταγμα φιλοξενίας περιείχε.......Τι όμορφη παρέα και τι ζεστή κουβεντούλα ήταν εκείνες!!!! Εκείνη η μασίνα....μπουμπούνιζε το χώρο της κουζίνας του σπιτικού των φίλων......Και μετά το φαγητό, ήρθε το καφές με τα γλυκίσματα απ τη.....Ζιλή....., ήρθαν οι καρατζοβίτικες κομπόστες, ήρθε το.....Σιμέϊκο...τσίπουρο, ήρθε το δείπνο, ήρθαν οι κουβεντούλες με τα χαμόγελα, ήρθαν τα.....κουσέλια.......και καταλήξαμε σπίτι του καθένας , γύρω στα μεσάνυχτα....Πόσο όμορφες ήταν εκείνες οι χειμωνιάτικες νύχτες εκεί, στους πρόποδες του Πίνοβου. Λες και ήταν χτες.....Κι αν με ρωτήστε γιατί μου ήρθαν στο νου μου όλα αυτά.....Μα με αφορμή το σημερινό γεύμα και τη...συνέχειά του......