Προχτές βράδυ...... κάτι μου έλεγε ότι έπρεπε να πάω στο.... box και να παραλάβω το βιβλίο που είχα παραγγείλει στο metabook. Πολλά καλούδια έχω αγόρασει από τη γνωστή πλατφόρμα, τόσα που δεν πίστευα ότι θα κατέληγαν τελικώς εις χείρας του υποφαινόμενου.... Κι ενώ περασμένες 11 το βράδυ αναζητούσα λίγο φως να πληκτρολογήσω το κωδικό της θυρίδας παραλαβής, είχα μια ανεξήγητη διάθεση να διαβάσω άμεσα το περιεχόμενο του βιβλίου που είχα αγοράσει....... Εις μάτην όμως...Η κούραση της μέρας ήταν απαγορευτική για το στόχο που είχα βάλει.......
Χτες όμως... χτες άνοιξα την εξαιρετική ποιοτική συσκευασία και μπροστά μου ένα βιβλίο με σελίδες που από καιρό αναζητούσα.....
Ρούφαγα τις σελίδες....... η γραφή του απόστρατου στρατηγού με καθήλωνε. Δε πίστευα ότι η λογοτεχνική γραφή του με έκανε να νιώθω το "κόμπο" στο λαιμό, εκείνο το κόμπο που όλοι νιώθουμε σε στγμές που κάποια συναισθήματα τραβούν την ανηφόρα....... Οι σελίδες ενώ με καλούσαν να συνεχίσω να διαβάζω με "βασάνιζαν" καθώς οι συνειρμοί πολλαπλασιάζονταν....... Πλήρης η περιγραφή για τη τηλεφωνική γνωστοποίηση για το θανατηφόρο δυστύχημα της Χριστίνας κι όχι μόνο..... Πλήρης η περιγραφή για τη πορεία του Στρατηγού από το Μπρόσνερο, στα Σφακιά κι από εκεί στην Ανώπολη, στα Χανιά, από εκεί στο Ροδωπό κι από εκεί στις Μένιες....... Διαβάζοντας βίωσα....... μοναδικά οδοιπορικά σε παράλληλες πορείες......άλλων. Ο Στρατηγός είχε αφιερώσει το τελευταίο κεφαλαίο του βιβλίου σε εκείνους που δεν είχαν προλάβει να δουν το καλοκαίρι....... Στρατηγέ ξέρω πως και δε με ακούς, και δε με μπορεις να διαβάσεις......Σ ευχαριστώ όμως γιατί με έκανες να νιώσω μια ξεχωριστή συγκίνηση. Επίτρεψέ μου να αφιερώσω το πιο κάτω τραγούδι στη μνήμη εκείνων που δεν πρόλαβαν να δουν το καλοκαίρι αλλά και στη μνήμη εκείνων που έφυγαν τόσο νωρίς από το πλανήτη μας...... Καληνύχτα Στρατηγέ. Σκέφτομαι πόσες φορές θα ξαναδιαβάσω το βιβλίο σου.......
Δ.Ν.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου