Ταξίδι στην Αλεξάνδρεια...

Αφού κλείσετε τη μουσική του blog (στα δεξιά) ακούστε τη μουσική αυτή. Θυμήθηκα πάλι... Τότε πριν χρόνια πολλά με τη μάνα που σεργιανούσαμε στα σοκκάκια της Αλεξάνδρειας, στη στάση του ταξιδιού για το Μπερούτι. Θυμάμαι το γέλιο της και τη καλή διάθεσή της. Γνήσια αρχόντισσα Αντριώτισσα. Μάνα σε θυμάμαι πάντα. Είσαι αξέχαστη!!!

Ο αλεξανδρινός ο καθαρός ο ουρανός
στον έρωτα είναι σαν διαμάντι ανθεκτικός
κι όπως καθρεφτίζεται στη θάλασσα ζεστός
λες γιασαλάμ να κι ένας άξιος μισθός

Βρε γιασαλάμ πού να το φανταστώ
τόσο γλυκό το φθινόπωρο αυτό
τούτος ο ουρανός ο φθινοπωρινός
είναι ο αυθεντικός ο αλεξανδρινός

Το ένα μου λιμάνι είναι δυτικό
το άλλο το παλιό ανατολικό
έχω αεροδρόμιο στο βοριά
κι ένα αρχαίο φάρο προς το νοτιά

Ναι ο ουρανός ο καθαρός ο αυθεντικός
στην Αλεξάνδρεια είναι τόσο ανθεκτικός
που όταν σκάει το κύμα δυνατά στο Κάιτ Μπέι
παντάν παντάν βρε γιασαλάμ ο έρωτας λέει

Γιασαλάμ θα πει τόσα χώρεσα
που το δαίμονά μου συγχώρεσα
για όλα του τα πάθη τα άγρια
γιασαλάμ θα πει Αλεξάνδρεια